Yazar "Akdeniz, Galma" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 11 / 11
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe AN ANALYSIS OF HOMICIDE INCIDENTS REPORTED IN POLICEBULLETINS IN 2017(2019) Akdeniz, GalmaAim of this study was to generate a database of homicide incidents in Turkey in 2017 from Police Bulletins, to study the characteristics of homicide on a national level, including temporal homicide patterns. A database of 782 homicide incidents that took place in 2017 was generated from Police Bulletins. Data on the number of victims, number of offenders, time and place of homicide, weapon used, and apprehension of the offender were extracted from the Police Bulletins and used in SPSS analysis of the data. Incidents identified involved 863 victims of homicide, including 16 homicide-suicide incidents. Most homicides identified were one-on-one events. 68,3% of homicides had taken place on the outside. No statistically significant seasonal effect was found, but December had the highest frequency of homicide. Religious holidays were not associated with spike or drops in homicide frequency. It was found that frequency of homicides drops towards the middle of the week, and increase over the weekend. Over the course of the day, homicides increased in the afternoons and evening, peaking at 9pm. Most homicides were committed using a weapon, with firearms used in 61,7% of all homicides. Homicide-suicides were more likely to happen during winter months, and commonly involved a firearm. While the data is incomplete, this study confirms on a national level many findings of smaller studies that have been conducted in Turkey on a local level. Expansion of the database is needed to improve the understanding of temporal patterns of homicide.Öğe BİR MÜLKİYET NESNESİ OLARAK ÇATIŞMALAR(2019) Taboğlu, Ezgi; Akdeniz, GalmaÇatışmalar toplumun önemli unsurları olarak görülür. Sanayileşmiştoplumların iç çatışmaları çok fazla değildir, aksine çok azdır. Toplumsalmekanizmaları öylesine düzenlemeliyiz ki, çatışmaları aynı anda hembeslenmeli hem de görünür kılınmalı. Bir yandan da çatışmaların yönetimininprofesyoneller tarafından tamamen ele geçirilmesini de önlemeliyiz.Özellikle suç mağdurları, katılma haklarını da kaybetmişler. Bu çalışmada,katılanlara kendi çatışmalarına çözüm bulma haklarını yeniden düzenleyenbir muhakeme usulü özetlenmiştir.Öğe Görünen Ceza, Görünmeyen İnfaz: Türkiye’de Ceza ve İnfaz Politikaları Işığında Hükme Riayet(2019) Elveriş, İdil; Alpan, Arca; Akdeniz, Galma2000 yılından beri Türkiye’deki cezaevi nüfusu aşırı hızla artmış ve gelinen şu noktada,cezaevlerinde yer kalmamıştır. Bu sorunu çözmeye yönelik ceza ve adalet politikalarındakapsamlı bir reforma gidilmesi yerine, günü kurtarmaya yönelik, TCK’da öngörülencezalara dokunmadan onların infaz biçimini değiştiren birtakım düzenlemeler yapmayöntemi tercih edilmiştir. Bunun sonucunda, İnfaz Kanunu ve ilgili yönetmeliklerdeyapılan değişikliklerle, ceza mahkemeleri tarafından verilen ve infaz edilen cezalar arasındabüyük bir uçurum yaratılmıştır. Bundan dolayı Türkiye’de şu anda iki ayrı cezalandırmapolitikasının mevcut olduğu söylenebilir: ilki, TCK ve mahkemece belirlenenve kamoyunca “görünen” ceza politikası; ikincisi de cezaların infaz aşamasında ortayaçıkan ve dolayısıyla kamuoyunun farkında bile olmadığı, “görünmeyen” ama fiilen uygulanancezalandırma politikası. Bu makalede, görünen ve görünmeyen cezalandırmapolitikalarının sonucu infaz aşamasında oluşan “hükme riayet edilmeme” durumununboyutu, suç senaryolarıyla gösterilmiştir. Sonuç olarak, makalede cezalandırma politikalarınıdaha şeffaf, öngörülebilir ve etkin hale getirmek için açık ve geniş bir tartışmanıngerekliliği vurgulanmıştır.Öğe Görünen ceza, görünmeyen infaz: Türkiye’de ceza ve infaz politikaları ışığında hükme riayet(İstanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2019) Akdeniz, Galma; Alpan, ArcaABSTRACT: Prison population in Turkey has ballooned since 2000. At this time, prisons are overcrowded and full. Instead of developing a comprehensive crime and justice policy to address this issue, temporary regulatory patches have been used to relieve the immediate overcrowding, by playing with how sentences are executed. Through these changes adopted in the Law on the Execution of Sentences and its related bylaws, a substantive gap has opened between the sentences imposed by criminal courts, and those executed in actuality. As a result, we conclude that Turkey currently has two penal policies: The “visible” one, as reflected in the Penal Code and the sentences meted out by courts, and the “invisible” one which is the result of how those sentences are executed, which is hidden from the public view. In order to demonstrate the size of this gap and the extent of the lack of “truth in sentencing” under the current state of affairs, a number of crime vignettes are presented, showing what the meted and executed sentences would be in each case. Keeping these results in mind, we call for an open and comprehensive discussion on how crime and criminality should be addressed, while taking into account the realities of prison and rehabilitation management, in order to improve the transparency, predictability, and the efficiency of penal policies.Öğe Homicide trends in Turkey: A review of publicly available data(Ceza Hukuku ve Kriminoloji Dergisi, 2019) Akdeniz, GalmaABSTRACT: In this paper, homicide related statistics from official sources in Turkey have been compared, in an attempt to identify trends in homicides. Up until now no study has looked at national homicide trends by triangulating different data sources. Data has been extracted from a variety of sources, covering data from agencies from every step of the criminal justice process: Cause of death data, police, prosecution and adjudication data, and prison data. Time period covered included the last 20 years, however due to the lack of availability the time range was different for different types of data. It was found that all those types of data suffer from some limitations, and that it is very difficult to compare data from different sources. In particular, it was found that changes in what is counted and how, made it hard to identify trends over longer periods of time. Further, it was found that administrative decisions that determine how data are collected complicate interpretation and reduce the validity of data. Counting units are inconsistent across different sources making cross-checking problematic. Finally human error in data entry was found to reduce data reliability. Despite these drawbacks, an attempt is made to identify potential trends.Öğe HOW GOING TO COURT AFFECTS THE ATTITUDES TOWARDS COURTS(2020) Akdeniz, Galma; Kalem, SedaThe aim of this paper was to explore how different types of experiences with courts shape attitudes towards the courts and the justice system, through a secondary analysis of data collected in 2006-2007 using a nationally representative sample of adult urban population of Turkey. Findings indicate that the attitudes of citizens with prior court experience are less positive than attitudes of those with no such experience. It is argued that a negative attitude towards the courts is the outcome of having an experience with the courts, rather than the other way around. It was found that satisfaction with the court experience positively influenced the attitudes towards courts for those who experienced court as civil and criminal plaintiffs, as well as observers and witnesses, while satisfaction with outcomes had same effect for criminal defendants. It is argued that attitudes towards courts are shaped by two components: The stable base which reflects a general and abstract trust in institutions, and a flexible component which is shaped by the nature of the experience and interaction that one has with the courts.Öğe How goıng to court affects the attıtudes towards courts(Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 2020) Akdeniz, Galma; Kalem, SedaAbstract: The aim of this paper was to explore how different types of experiences with courts shape attitudes towards the courts and the justice system, through a secondary analysis of data collected in 2006-2007 using a nationally representative sample of adult urban population of Turkey. Findings indicate that the attitudes of citizens with prior court experience are less positive than attitudes of those with no such experience. It is argued that a negative attitude towards the courts is the outcome of having an experience with the courts, rather than the other way around. It was found that satisfaction with the court experience positively influenced the attitudes towards courts for those who experienced court as civil and criminal plaintiffs, as well as observers and witnesses, while satisfaction with outcomes had same effect for criminal defendants. It is argued that attitudes towards courts are shaped by two components: The stable base which reflects a general and abstract trust in institutions, and a flexible component which is shaped by the nature of the experience and interaction that one has with the courts.Öğe ONARICI ADALET YAKLAŞIMI VE KAVRAMSAL TEMELLERİ(2019) Akdeniz, GalmaBu makalenin amacı onarıcı adalet kavramının ortaya çıktığını akademikZeitgeisti inceleyerek, adalet tartışmaları çerçevesinde onarıcılık kavramınıntarihsel başlangıçlarını analiz etmektir. Bu amaçla, onarıcı süreçlerin temelözellikleri tartışıldıktan sonra, onarıcı bakış açısının popülarite kazandığı1970’lerde adalet ve cezalandırma politikaları alanında öne çıkan ve onarıcıhareketine ilham veren tartışmalar incelenmiştir. Onarıcı adaletin, suç veadalet politikaları alanında yeni bir bakış açısı olarak şekillenmesine temeloluşturan ve temel eser olarak kabul edilen üç makalenin (Eglash, 1958;Barnett, 1977; ve Christie 1977) katkıları detaylı olarak analiz edilmiştir.Bununla kalmayarak, onarıcı adalet literatürünün başlangıcı sayılan NilsChristie’nin (1977) makalesinin Türkçe çevirisi da bu makalenin ekindeokuyuculara sunulmuştur. Böylece, bu makalenin literatürdeki yerinitartışarak, nasıl okunması ve anlaşılması gerektiğine dair bir çerçeveoluşturulmuştur.Öğe SALGIN FIRSATIYLA CEZA POLİTİKASI: İNFAZ KANUNU DEĞİŞİKLİĞİ, SİYASİ ARKA PLANI VE OLASI ETKİLERİ(2021) Akdeniz, Galma; Alpan, Arca; Elveriş, Dr. İdilNisan 2020’de Covid 19 salgınının gündeme oturmasıyla, İnfaz Kanunu’nda kalıcı bir değişiklik yapılarak, en sık rastlanan suçlar bakımından cezaların infaz oranı önemli ölçüde kısaltıldı. Bunun yanında, ceza infaz sisteminin farklı aşamalarında bulunan on binlerce mahkûm geçici maddeler eliyle cezaevinden fiilen tahliye edildi. Bu makalede, bu değişikliklerin arkasında yatan asıl nedenin salgın ve kamu sağlığı değil, son on beş yılda gerçekleşen cezaevi nüfusundaki aşırı artış olduğu ortaya konacaktır. Bu sorunun bugüne dek nasıl idare edildiği, giderek ağırlaşması karşısında iktidar ortakları tarafından ortaya konan yasa teklifi ve taslakları üzerinden ne tür siyasi söylemler geliştirildiği de ele alınacaktır. Aynı zamanda, infaz oranı değişen ve değişmeyen suç senaryoları eşliğinde yeni düzenlemelerin sonuçları karşılaştırılacak ve bunlar ceza politikası bağlamında tartışılacaktır. Çalışma, iktidarın af benzeri sonuçlar içeren bu düzenleme ile salgını fırsat bilerek zaten iki seneye yakın zamandır hazırlamakta olduğu değişiklikleri Meclisten geçirmiş olduğunu ortaya koymaktadır. Yapılan bu değişikliklerin bütüncül ve hedef odaklı bir ceza politikasının yansıması olmadığı; bunun yerine kalabalıklaşma problemini çözme amaçlı ve belli bir ceza politikası çerçevesine oturmayan bir taktikten ibaret olduğu ortaya konmuştur.Öğe TÜRKİYE’DEKİ CEZAEVLERİNDE COVID-19 DENEYİMİ: ALINAN ÖNLEMLER, UYGULANAN MÜDAHALELER, ORTAYA ÇIKAN SONUÇLAR(2022) Akdeniz, Galma; Aydınoğlu, IdilCezaevleri, sağlık hizmetlerinde eksikliklerin sıklıkla yaşandığı bir yerdir. Gerek hijyen konusundaki sıkıntı ve eksikliklerle, gerek kalaba- lık yaşam ortamıyla ve birçok sağlık sorunu olan nüfusuyla cezaevleri herhangi bir bulaşıcı hastalığın yaygınlaşması için uygun bir ortamdır. Bu nedenle, 2020’nin ilk aylarında Covid-19 küresel bir salgına dönüş- tüğünde, cezaevlerinin özel bir problem oluşturacağı açıktı. Türkiye, Covid-19 salgınına aşırı kalabalık cezaevleri ve Avrupa’daki en yüksek hapsetme oranlarından biriyle girdi. Böyle bir ortamda salgını yönet- mek, bulaşma riskini azaltmak ve hem cezaevlerindeki mahpusları ve hem de cezaevi çalışanlarının sağlığını korumak çok boyutlu bir prob- lem oluşturdu. Bu makalede bu riskleri yönetmek için Türkiye’de ce- zaevlerinde uygulanan politikaların, müdahalelerin ve kısıtlamaların ne olduğu, bunların nasıl ortaya çıktığı ile kısa ve uzun vadeli sonuçları in- celenmektedir. Özellikle salgın çerçevesinde uygulaması başlayan, ama aslında çok daha önce planlanmış birtakım uygulamalara değinilmiştir (İnfaz Kanunu değişikliği ve görüntülü görüşmeler gibi), ve bu bağlam- da salgının geçici gibi görünen ama aslında uzun vadeli olması istenen politika değişiklikleri için nasıl araçsallaştırdığı da tartışılmaktadır.Öğe What makes a crime serious? Testing warr’s model of offence seriousness(Ceza Hukuku ve Kriminoloji Dergisi, 2020) Akdeniz, GalmaAbstract: Warr (1989) proposed that the perceptions of seriousness of different criminal offences are a function of perceptions of harmfulness caused by a crime (consequences of the crime), and perceived wrongfulness of a crime (normative evaluations regarding the crime). The study reported in this paper tested this model and examined the perceptions of seriousness of different offences in a sample of university students in Turkey. It was found that the degree of consensus regarding offence seriousness was much higher for offences judged as more serious. It was further found, when using wrongfulness and harmfulness assessments, that offences clustered into three larger groups: offences that present threat/risk of physical harm/death, property offences, and “minor” offences. Further, Warr’s model was tested on both the offence and the individual level of analysis. The findings suggest that the model indeed holds, however relative strength of harmfulness and wrongfulness, as predictors of crime seriousness, are different in Turkey, compared to findings from the USA and Westernest European countries. On an individual level, it was found that harmfulness was a stronger predictor than wrongfulness in a much larger number of offences, and that on the level of the offence, harmfulness was as strong a predictor of seriousness as wrongfulness.
